Oh vuottua mie rubien šiun
armahana nihalane nimettäjäzeni, oo noššattelomah
näinä vuožista vuotettavina vuožipruazniekkaziha
näistä kallehistago kalmazista i muakkehistago muahuzista

Oo muakkehet muahuot työ
muurehtukkua
mium armahan kallehen ihalan imettäjäzeni
narmahan armozen
kallehilda kalmazilda.

Oo šie miun armahane nihalane nimettäjäzeni,
i narmahane narmozeni
oo muurehtukkuakko työ [myakkehet muahuot]
[avaudukkua] kaheti kuulomazuot,
dai kuulguakko työ mium
igäudynnyzen ihozen,
oo nigövie nitkušanazie
kum mie teidä noššattelen,
oo tiän armahane naigomazuozen,
nigävänalazen nigäudynnyön ihozen.

Oo kum mie koorottelin nämä
nihalat ijätettyzet
yksistä puoluziin armahiittago nabyziitta.

Oh šie miun armahane nihalane nimettäjäzeni,
oo, vet šie miula kaikella naigazella ruguolietšiit, što:
"Šie miun ihalane nijätettyzeni, kaunehiin kassaziin kandajane,
oh, kun šie koorottelet omat armahat aigomazuot
i nihalat ijätettyzet,
oi niin pakkuole šie armahilda šyndyzildä
parembie nolovie nožazie,
oh šiun kukkahiin kuldakudriziin kandajazilla!"

Oh šie miun armahane nimettäjäzeni,
da nušto mie em maltellun pakkuolla
kum miun tualda vanhemmalda narmahalda naigomazuozelda
oo, parahilla narmahilla naigazilla
narmaššeldin i narmahat kallehet šyndyzet
valdagovaštinehuozen
dai kui jätteli hiän
ylen vähänallollizen ijätettyzen kukkahiin kuldakudriziin kandajan

Oih, niin muurehtuu
miun tua šambumatoin šiäver šiänalazeni!
Kui hiän koorotteliettši
oo narmašmieli naigomiin
ihalanke nimettäjäzenke,
oih, dai kui hiän otteli
nomiksi nihaloiksi imettäjäziksi.
Oh, oli hiän vähämallolline
da näijämmaltajane.

Oh šie vet toko miula hengähteliit
ihalane nimettäjäzeni,
kui mie vain vaivun
i ni narmaštelen šiuldaš
tuan Gena-nimellizen.
Oh, oh, dai nušto neu1e šiula
omie valgeida mielivaldazie
narmahissa kallehissa šyndyzissä,
šie miun armahane nihalane n"imettäjäzeni.

Oh,oo katšuo vet hänellä lietäh jo
kahekšattoista vuoduon aigazet.
Jo rubien [mie händä] ylendelömäh
oo kallehilla sluužbazilla,
da ei hiän maltellun
oman nihalan imettäjäzen
oi, narmahiego narmozie.
Oih, i miula muurehtu i kuleudu
nigäutetty nigävä šambumatoin šiäver šiänalane.

Oh, oh, oo nušto šie miun ijätteliit
i nihalane nimettäjäzeni,
kulla naigua kukkahat kägi1induzet kukkuoldih.
Oh, oi miun nolovat ožazet
oo kirjaviin kägilinduziin kirjavukkazet.
Oh, oi dai kui i vieläi loppietšennou
miun fämä nigävä nigäzeni,
oh, oh kum mie en ijätellyn
ihaloida nijätettyzie kaunehiin kassaziin kandajazie, oi, oi!
Oh kui miula vail lietäh
nua jo mieliistä vallittuzet miefiminnazet
i moožo rubiem mie...
nylej jo nolovahkozeldi nigäudyn.

Oh, oh. Oo vara mamazeni, kukki mamazeni,
oo vet ni mie en voi nunahella šilma
nyksiksi minuutoin aigaziksi!
Oh šie kui miula vakušteliit i
vaivunda pädövinä päiväzina, što:
“Šie miun armahane ijätettyzeni,
oh, elä šie liikahtele ni kumbazih randazih
nomista nigävistä liädylämbymäzistä!”